Art. 23 ust. 1 pkt 18 Ustawa o PIT
„Nie uważa się za koszty uzyskania przychodu (...) odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Do należności budżetowych zalicza się:
- wszelkiego rodzaju podatki oraz opłaty (opłata skarbowa, targowa, miejscowa, administracyjna),
- odsetki naliczane od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok (naliczone i zapłacone na podstawie art. 22e ust. 1 pkt 4 ustawy i PIT),
- inne należności publicznoprawne, co do których przepisy prawa wyraźnie stanowią, że są one dochodem budżetu państwa albo dochodem budżetów jednostek samorządu terytorialnego, np. cła”.
Koszty upomnienia - czy zalicza się je do kosztów uzyskania przychodu?
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.
Organy podatkowe mają obowiązek naliczenia odsetek podatkowych, kiedy podatnik nie wywiązuje się ze zobowiązania w wyznaczonym terminie. Naliczenie odsetek i dodatkowych opłat, w postaci kosztów upomnienia jest efektem niedopilnowania przez podatnika, stąd też nie powinny być księgowane w kosztach podatkowych.
Między poniesionym kosztem odsetek oraz upomnień, a osiąganym przez podatnika przychodem w ramach działalności gospodarczej nie istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Koszty, jakie przedsiębiorca ponosi na uregulowanie dodatkowych zobowiązań podatkowych w postaci odsetek oraz kosztów upomnienia, nie spełniają definicji kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 23. ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
